Saturday, July 05, 2008

αντε τωρα να μιλησεις και τι να πεις . "τα συγχαρητηρια μου κυρια μου για την καινουρια σας ζωη που -ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ - ειναι ακριβως το αντιθετο απο αυτο που με τοσο μερακι και τοσο κεφι σε προοριζε ο θεος που πιστευεις , η φυση , η μοιρα, η τυχη, το οτιναναι τελος παντων . εγω θεο το λεω.και συ θεο το λες."

της πηγα και τα "συγχαρικια" ο τρελλος, ο συμπτωσιακος, ο γαμω το κερατο μου.μια φορα μπηκα στο σάιτ κ επεσα την ωρα που βγηκαν τα αποτελεσματα.την ωρα που πατησε ο τυπος το εντερ για το απλοντ των αποτελεσματων. αυτα χθες το πρωι. ακομα και τωρα αν προσπαθησεις να μπεις να δεις, δεν σε βαζει μεσα. ναι τετοια συμπτωση. εστειλα κι εγω ενα εσεμες με τις ευχες.και τελικα τα εμαθε απο μενα τα καλα μαντατα. δεν μπορουσε με τιποτα να μπει στο σαιτ. ουτε αυτη ουτε οι υπολοιποι εκατονταδες ή και χιλιαδες. δεν ξερω.

και τωρα δεν εχω καν τα αρχιδια να την παρω να δω πως νιωθει για ολο αυτο, τωρα που το πετυχε. το περιεργο ειναι οτι μαλλον το εχει καταλαβει και ουτε αυτη εχει παρει. ενω ειπαμε οτι θα μιλησουμε μετα την δουλεια.

μακαρι να κανω λαθος. μακαρι να ειμαι ακομα ενας κολλημενος. μακαρι να ηταν τελικα γιάυτο φτιαγμενη κι οχι για οτι βλεπουμε ολοι εμεις οι υπολοιποι. αλλα ρε πουστη μου αυτο το συναισθημα την ωρα που την πηρα να της πω τα συγχαρητηρια, ηταν το ιδιο με κεινο το τηλεφωνο που εκανα σε κατι συγγενεις οταν εφυγε για παντα ενας πολυ δικος μας. καπως ετσι νιωθω τωρα και δεν ξερω πως θα το κρυψω οταν την δω.

προς το παρον "εχω φυγει για σαββατοκυριακο".