Ο σωκρατης, ο ορφεας κι ο νικολας... "οπως παλια"

Ηταν μια μερα σκοτεινη...νυχτα δηλαδη; Ναι νυχτα. Ο σωκρατης, ο ορφεας κι ο νικολας χορδιζανε τα ενχορδα.
«Δως μου μια λα»
«Παρε μια λα και μας τα πηρες τα μυαλα.» αστειευθηκε παλι ο νικολας. δυο κιθαρες και μπαγλαμαδακι.
Σκονταψανε ο ενας πανω στον αλλο κι ειπανε να πιουνε κανα πιοτο και να γρατζουνισουνε κανα κομματι "οπως παλια" που παιζανε μαζι, μια ενας με τον αλλο και μια ο αλλος με τον αυτον.

Γρατζα γρουτζα γρατζα περασε η ωρα δεν το πηρανε χαμπαρι. Ειχαν και πολλες δικες τους επιτυχιες, ειπαν κι αλλονων, πηγε 4 το πρωι.
«Ρε σωκρατη, τι λες τωρα που παιζεις ως τις 4 η ωρα!» τραγουδησε απο μεσα του και χαζογελασε ο ορφεας.

Εκεινη τη στιγμη χτυπαει η πορτα ,ανοιγει ο σωκρατης κι αρχιζει να μετραει εναν, δυο, τρεις, εξι, εφτα, εννια με στολες και δυο με πολιτικα.

«Ρε παιδια τι γινεται εδω; Πως μπαινετε ετσι σε ξενο σπιτι;»

Οι εννια ηδη «εψαχναν» παντου, οι δυο τον κοιταγαν στα ματια οπως μονο αυτοι με τα πολιτικα ξερουν να κοιτουν..

κατι πηγε να πει ο ορφεας, κατι εψαλε ο νικολας αλλα τους εκοψαν:

«Εχουμε βασιμες πληροφοριες οτι κανετε φασαρια εν ωρα κοινης ησυχιας.»

«Ναι περασε λιγο η ωρα αλλα δεν παιζουμε και τοσο δυνατα» γρυλισε ο νικολας

«Ναι αλλα εχουμε βασιμες πληροφοριες οτι για να παιζετε τοσο αργα και τοσο δυνατα, επιμενω, στην ηλικια σας, χρησιμοποιητε παρανομες ουσιες.»

«Μα τι λετε κυριε οφισερ; Εμεις ουσιες, μηπως σας ειπαν μονο για τα οινοπνευματα και μπερδευτηκατε; Με την ευκαιρια θα πιειτε μια μπυριτσα μυθος κοκκινη;»

«Ποτε εν ωρα καθηκοντος, κυριε νικο μας... αλλα πως την ειδες ρε μαγκα; Κάνεις και εμμεση διαφημιση;»

«Οχι κυριε οφισερ, απλα... αυτη εχουμε, αυτη προσφερουμε. Το λοιπον θα θελατε μια μυθ....»

τοτε βγηκαν οι αλλοι εννιά, απο τα δωματια που κανανε ροομ σερτσινγκ κουβαλωντας... τρια κιλα κοκα, εξι ηρωινη, δυο τσουβαλια μαυρο απ’τα λειβαδια, για να μην παιρνουν ολη την δοξα τα ζωνιανα... και δυο χαπια κεταμινης.

«Χμ» ειπε ο ενας, «χμμμ» συμφωνησε κι αλλος! ναι αυτοι με τα πολιτικα.

«ΣΩΚΡΑΤΗΗΗΗΗΗΗ» φωναξαν με μια φωνη ο ορφεας κι ο νικολας.

«Τι σωκρατη ρε μαλλλακες; Ειστε καλλλλλα; Το σπιτι δικο σου δεν ειναι ρε νικολλλλλλλα; Τι φταιω ‘γω; παλιοκοτες!»

«μην φωνασκιζεστε κυριοι» ειπε ο ενας μπατς. «Οπως καταλαβαινετε βρεθηκατε ολως περιεργως σε πολλη δεινη θεση. Αλλα μπορουμε να τα βρουμε ΚΑΠΩΣ.»

«τι εννοεις μπατσε με πολιτικα;» τα πηρε ο αδικημενος ορφεας «μιλα καθαρα κι οχι με αινιγματισμους»

«χμ ωραια λεξη για στιχο» σκεφτηκε ο σωκρατης «του την εφαγα»

«κυριοι ειναι πολυ απλο» αρχισε ο ενας με τα πολιτικα. «Εμενα με λενε κεσογλιδη , γιωργο κεσογλιδη. Εχω ενα πρωτοξαδερφακι απο τον πατερα μου, τον βασιλη, που τραγουδαει χρονια τωρα. Καλα τα εχει παει με τα λαικα,δε λεω, αλλα εγω πιστευω οτι δεν του εχει δοθει η ευκαιρια να πει κατι πιο ΕΝΤΕΧΝΟ να το πουμε, ΠΟΙΟΤΙΚΟ να το πουμε. Ολοι σκυλά τον ανεβαζουν, σκυλά τον κατεβαζουν»

«ενταξει κυριοι οφισερ, εμεις που κολλαμε» γρυλισε ο νικακης συγνωμη ο νικολας «και συγκεκριμενα που κολλανε τρια κιλα κοκα, εξι ηρωινη, δυο τσουβαλια μαυρο απ’τα λειβαδια, για να μην παιρνουν ολη την δοξα τα ζωνιανα... και δυο χαπια κεταμινης; Τα οποια μαλλον τα ξεχασε ο σωκρατης αλλα δεν το παραδεχεται. Του ειχα δωσει βλεπετε, τα κλειδια χθες για να τσιλιμπουρδισει με κεινη την καινουρια την ηθοποια. Ναι, αυτη που την βλεπει ο κλεωνας και ντρεπεται και κοκκινιζει επι σκηνης!»

«κυριοι, τρια κιλα κοκα, εξι ηρωινη, δυο τσουβαλια μαυρο απ’τα λειβαδια, για να μην παιρνουν ολη την δοξα τα ζωνιανα... και δυο χαπια κεταμινης, ειναι απλα ενα μεσο πιεσης προς εσας ετσι ωστε ο αγαπημενος μου εξαδερφος βασιλειος κεσογλιδης να καθιερωθει και στο εντεχνο υστερα απο την τεραστια επιτυχια που ειχε, εχει και θα χει στο λαικο. Εγω πιστευω οτι απλα δεν του δοθηκαν οι ευκαιριες. Αυτη την ευκαιρια θα του την δωσετε εσεις.»

«ενταξει κυριε... κεσογλιδης ειπαμε; Να το βοηθησουμε το παληκαρι Να το βοηθησουμε. Να του δωσω κανα δυο κομματια εγω, αλλα δυο ο ορφεας, εχει και κανα δυο ο νικολας καινουρια. Πρωτο πραμα σου λεω. να τα ακουσεις να τρελλαθεις. γραφει καλα ο νικολας!» μονολογησε ο σωκρατης. Συμφωνησαν με μια απλη κινηση του κεφαλιου κι αλλοι δυο. Αλλα...

«κυριοι δεν καταλαβατε καλα» ειπε ο κεσογλιδης μπατς. «τρια κιλα κοκα, εξι ηρωινη, δυο τσουβαλια μαυρο απ’τα λειβαδια, για να μην παιρνουν ολη την δοξα τα ζωνιανα... και δυο χαπια κεταμινης, δια του τρια, μας κανουν...ακριβως 368 χρονια φυλακη στον καθενα. Αντε λογω προτερου εντίμου βιου και με καλη συμπεριφορα στην ψειρου θα το καταβασετε 276 το πολυ.
Απο την αλλη, ΙΣΩΣ, μας κανουν για τον κυριο σωκρατη ενα «τσιγαρο ατελειωτο» και μια «πριγκηπεσα», για τον κυριο ορφεα μια «φωτοβολιδα» χμ! εσεις πεφτετε και στον νομο περι βεγγαλικων οποτε θα σας παρω αλλα δυο «κατι μου κρυβεις και «για που το’βαλες καρδια μου» και για τον κυριο νικολα ενα «αποψε σιωπηλοι» που εχει ερμηνευσει με μεγαλη επιτυχια.»

«τι εννοειτε κυριε ;» πεταχτηκε με τσαμπουκα ο ορφεας.
«Θα δωσουμε σε αυτον τον κυριο κεσογλιδη τον πως τον λενε, το αιμα μας, τον ιδρωτα μας,τα σουξε μας, την ψυχη μας να πουμε, για να γλυτωσουμε 277 χρονια φυλακη; Οχι κυριε. Δεν μπορειτε να μας ζητατε να κανουμε κατι τετοιο. Αυτο ειναι αδικια. Στεγνος εκβιασμος. και τελος παντων, πως να βρεθουν εδω μεσα δυο χαπια κεταμινης; τι ειμαστε 17χρονα;»

ενα "Σλαπ" ακουστηκε και ο ορφεας επεσε στο πατωμα. Ο σωκρατης κραταγε το πονεμενο απο το αγαρμπο χαστουκι, αμαθο χερι του.

«δεχομαστε κυριε οφισερ. Δεχομαστε πεστε μας που υπογραφουμε να τελειωνουμε» φωναξε

«βρε καμενο το εχεις» εσκυψε πανω απο τον ορφεα. «προτιμας να κανεις 276 , ΚΑΙ ΟΧΙ 277 ΜΑΛΛΛΛΑΚΑ, χρονια φυλακη με αλβανους βιαστες, παρα να δωσεις δυο κομματια σε καποιον ασχετο και αγνωστο σκυλα, που δεν τον ξερει ουτε η μανα του. Ποιος θα τον ακουσει ποτε ρε μαλακα, αυτον τον μαλακα τον κεσογλιδη τον τραγουσιστη. Ελα να τα δωσουμε να ξεμπερδευουμε με αυτον τον μαλακα τον κεσογλιδη τον μπατσο.»


«Εντακθει κυριε οφιθερ» ειπε ο ορφεας που με την σφαλιαρα του ειχε φυγει η θηκη με τα δυο μπροστινα δοντια "αν ετσι πρεπει να γινει, ετσι θα γινει»

Ο νικολας παλι δεν ειχε προβλημα γιατι το κομματι που διαλεξαν δεν ηταν δικο του. βεβαια αυτο τον πειραζε λιγο αλλα δεν γαμιεται.Δεν ειναι καιρος για εγωισμους. Μια χαρα του ηρθε τωρα.


«χαιρομαι κυριοι που φανηκατε λογικοι. εδω εχω και τα συμβολαια ... ετοιμα απο δικηγορους κι απ'ολα «εγω ο ορφεας ......... παρεχω στον κυριο κεσογλιδη βασιλειον το δικαιωμα... κλπκλπ»

«ο κυριος κεσογλιδης θα σας ειναι ευγνωμων κυριοι. και βεβαια δεν χρειαζεται ποτε κανεις να μαθει το τροπο που... ουτε ο κυριος κεσογλιδης βεβαια. κυριοι σας ευχαριστω απο καρδίας για την ευκαιρια που δωσατε σε αυτον τον ανθρωπο να δειξει την πραγματικη του αξια και στον χωρο του ποιοτικου ελληνικου τραγουδιου.»

ξαφνικα μετα τις υπογραφες το σπιτι αδειασε απο τους ενστολους, τους «με πολιτικα» και απο τα τρια κιλα κοκα, εξι ηρωινη, δυο τσουβαλια μαυρο απ’τα λειβαδια, για να μην παιρνουν ολη την δοξα τα ζωνιανα... και δυο χαπια κεταμινης.

Μια σιγη επεσε στο δωματιο. Κανεις δεν πιστευε αυτο που ειχε γινει. Το μονο που γυρναγε στα μυαλα και των τριων μεγαλων δημιουργων ηταν οτι εχουν αλλαξει τα πραγματα, κι οτι φθηνα την γλυτωσαν,ειδικα μετα τους παλληκαρισμους του ορφεα, "γαμω το κερατο μου γαμω" και ΚΥΡΙΩΣ..."ποιος σκατα θα τα ακουσει τα κομματια τους ξαναπαιγμενα απο καποιον κεσογλιδην βασιλειον." πολυ φθηνα την γλυτωσαν.

«Χεχεχε!!! γαμω το ονομα» γρυλισε ο νικακης «θα εχει σιγουρη επιτυχια στο ποιοτικον ελληνικον τραγουδι»

σηκωθηκαν, πηραν τις κιθαρες τους οι δυο, ο νικολας θα εμενε να κοιμηθει εκει, και εκαναν μια σιωπηλη συμφωνια μεταξυ ανδρων, να μην ξαναμιλησουν ποτε γι’αυτο το γεγονος σε κανενα. Αν δεν το ελεγαν αυτοι, δεν το μαθαινε ποτε κανενας.




Meanwhile στο περικωλικο
«Λοιπον τελειωσαμε και με αυτους τους τρεις. Στο ειπα, δεν στο ειπα να περιμενουμε λιγο; με ενα σμπαρο τρια τρυγονια. Τωρα μονο εκεινος ο σταυρος ο κουγιουμτζης μας εμεινε. Αργα ή γρηγορα θα τον πετυχουμε καπου κι αυτον»

«βαλε το κοκκινο φουστανι, κεινο που σε κανει..." προσθεσε χαρωπα ο αλλος!


(τυχον ομοιοτητες με προσωπα, ονοματα, περιοχες, επαγγελματα, "συνηθειες", ασματα, ξερασματα ειναι τυχαιες)