silver alert

μπηκα σ'ένα καφενειο να ρωτησω για ένα δρομο που εψαχνα. ηταν ψιλογεματο. μεσος ορος ηλικιας πελατων 70 παρά. στην τηλεοραση εδειχνε ειδησεις αλλα κανεις δεν πολυκοιταζε. μονο ψιλοσχολιαζαν.

εντυπωση μου εκανε.

"ωραια! την βαρεθηκαν -την τηλεοραση- ακομη κι οι παππουδες!" σκεφτηκα.

καποια στιγμη επεσαν διαφημισεις και μετα το silver alert. σηκωθηκαν σχεδον οι μισοι, πηγαν κοντα στην οθονη για να δουν κυριως την ηλικια του παππου που χαθηκε. αρχισε μια μουρμουρα μεσα στο καφενειο.

"κι άλλος βγηκε και δεν γυρισε;"
"ποσο είναι;" 
"72" φωναζει ενας.
"παει αυτος! το'χασε και χαθηκε." λεει ενας άλλος
"να δουμε που θα μας ψαχνουν κι εμας" λεει ενας τριτος πικρογελωντας.

επεσε μια ησυχια 5 δευτερολεπτων μετα από ένα ομαδικο αναστεναγμο συντονισμενο από έναν αορατο μαεστρο που μαλλον ηταν τα χρόνια που ειχαν ολοι στις πλατες τους! μετα συνεχισαν την πρεφα, την πολιτικη αναλυση και το "ρε δεν με κανουν εμενα πρωθυπουργο! για μια μερα, όχι για παραπανω, για μια μερα!".

βλεπεις την ζωη με άλλα μάτια, όταν βλεπεις την ζωη απο άλλα μάτια!