εκεινη η μεγαλη στιγμη Αληθειας, οταν αρχιζεις να ανακαλυπτεις κι εσυ γιατι χωρισε με τον πρωην της, τον πρωην-πρωην της ή/και τον πρωην-πρωην-πρωην της.
το πως χανονται οι ανθρωποι ετσι χωρις εξηγησεις, χωρις απαντησεις, ισως και χωρις ερωτησεις, ανθρωποι που δεν χρειαζοταν πανω απο μιση ματια για να πουν δυο βιβλια λεξεις, ανθρωποι που με ενα μικρο τους λογο μπορουσαν να σου ξεκολλησουν το κεφαλι οχι επειδη ειναι εξυπνοι αλλα επειδη ηταν, για λιγο ή περισσοτερο, το αλλο σου εσυ... το πως τους βλεπεις και δεν υπαρχουν πια, ειναι μια ερωτηση που θα μου κανει παρεα μεχρι να την κανω για αλλη γη κι αλλα μερη.
να'σαι καλα μικρη τωρα που μονο το ειδωλο σου εχω να κοιταζω μα τιποτα γνωστο και δικο μου δεν βλεπω.
καλο σου ταξιδι, οπου και να εισαι. καλα μας ταξιδια!
σταση πρωτη ανεβαιναμε την λεωφορο της περιοχης που γεννηθηκα, με τον φιλο τον περικλη, και οπως παντα σταματησαμε, για ενα γρηγορο τσεκ, σε ενα δισκαδικο που κυριως ειχε βυνιλια με τεραστιες λαικες επιτυχιες.
παντα φευγαμε γελωντας με την ευρηματικοτητα των ελληνων καλλιτεχνων, σε υφος, ντιζαιν του αλμπουμ, ποζα στις φωτογραφιες και κυριως-κυριως στον τιτλο του αλμπουμ.
εκεινο το μεσημερι ομως, βρηκα ενα αλμπουμ, μιας μπαντας που μονο σε περιοδικα ειχα διαβασει. το Raw & Alive in Concert at Merlin's Music Box των seeds. εκεινο το αλμπουμ εμελε να αλλαξει πληρως τα μουσικα μου γουστα αλλα και να γινει παμπολες φορες το soundtrack της ζωης της δικιας μου και της τοτε παρεας μου.
σταση προτελευταια καμια 20ρια χρονακια απο εκεινη την μερα, ερχονται οι seeds στην ελλαδα. μαζευτηκαμε καποιοι που τους περιμεναμε χρονια και πηγαμε να τους δουμε. το καλο οταν εχεις χρονια στο κουρμπετι, ειναι οτι τα πιτσιρικια που εβαζες καποτε τζαμπα στις συναυλιες, ισως και να εχουν ακρες που δεν εχεις εσυ πια, λογω αλλαγης επαγγελματος. ετσι βρηκα την φιλη Σ. και χωρις να το πολυκαταλαβω, βρεθηκα στα καμαρινια του ρωσου κοσμοναυτη να μιλαω με τον jan savage, τον μονο που εμεινε απο την παλια μπαντα των seeds, εκτος βεβαια του sky saxon, που καπου μεσα ηταν και δεν εβγαινε. τελικα καποια στιγμη βγαινει,αδυνατος, ξυπολητος, κρατωντας στο ενα χερι του δυο επταποντα λεοπαρδαλε κριπερ και στο αλλο ενα πακετο σαντε. ερχεται προς το μερος μας και αρπαζει και φιλαει την Σ. που ηταν τοτε 20 μαιων. "τον πορνογερα!" σκεφτηκα "κατ'ευθειαν στο ψητο". αλλα μετα καθισε και ειπαμε δυο κουβεντες.οταν τον ρωτησα πως του φαινονται τα σαντε, μου απαντησε κατι "life's sweet, dude".τετοια επικοινωνια. μας καλεσε να παμε στο παρτυ που θα γινοταν μετα το live και μας ευχηθηκε καλη συναυλια.
εγω κατεβηκα απο τα καμαρινια τελειως παγωμενος. ποτε δεν πολυγουσταρα και δεν γουσταρω να γνωριζω αγαπημενους καλλιτεχνες. για να πω και την αληθεια ειναι ο πρωτος και μαλλον ο τελευταιος που πηγα να γνωρισω. τωρα αν σκεφτεις οτι ειχα παει στο live πιο πολυ για "εγκυκλοπαιδικους" λογους, δηλαδη δεν περιμενα οτι θα γινει και κατι σπουδαιο, καταλαβαινεις τι επαθα οταν ειδα και μιλησα απο κοντα με το χασιμο του sky. λεω ενταξει τουλαχιστον τον γνωρισαμε πριν "φυγει".
με ειδαν οι αλλοι απογοητευμενο. λεω δεν ξερω παιδια θα δειξει. τελικα ηταν απο τα τρια καλυτερα live για μενα. και αυτο σημαινει πολλα αν σκεφτεις ποσα βλεπω τον μηνα.
σταση τελευταια την επομενη φορα που ξαναηρθαν, την επομενη χρονια νομιζω, επαιζαν την μια μερα οι seeds στο gagarin και την αλλη οι dead moon στο Αν. οποτε πηγαμε την μια μερα στο gagarin και την αλλη στο Αν. φευγοντας απο το Αν κι ενω ολοι θα το συνεχιζανε εγω με τον Σ. (τωρα που το σκεφτομαι ο Σ. με την Σ., εχουν το ιδιο ονομα) φυγαμε με το αμαξι του. γωνια σολωμου και πλατειας, ποιος περιμενει με λιγη υπομονη για ταξι; μα ο sky saxon βεβαια με την φιλη του. του φωναξα και ηρθε. με το που καθισανε και μετα τα ευχαριστω, μας ζητησε αμεσως αν εχουμε "τιποτα" να πιουμε. αφου ειδε και αποειδε αρχισε να μας αναλυει την επερχομενη καταστροφη της αμερικης, τον φονια μπους, πως τον φοβαται ο γκορ και για τους κορεατες που εχουν στρεψει ολα τα πυρηνικα τους προν την δυτικη ακτη των ΗΠΑ "...that's why my friend I'm moving to Greece. Ι will make a band here. I'm looking for mucisians". εκει εχω μεινει καγκελο. ρε γαμωτο καποιος με δουλευει. τωρα που παρατησα τα μουσικα, που εκλεισα τα στουντια, ερχεται αυτος που η μουσικη του μου αλλαξε τα αυτια, καθεται στην πισω θεση του αυτοκινητου και εν ολιγοις μου λεει οτι ψαχνει για ολα αυτα που αφησα πισω πριν δυο χρονια; τι γινεται εδω;
"ναι φιλε μου" συνεχισε "εμενα που γεμισα το '68 δυο φορες στη σειρα, το Hollywood bowl τωρα με εχουν του πεταματου. με ξεχασαν αυτοι που με εγλειφαν"
τερμα πριν μια ωρα. άλλα εψαχνα στο google κι άλλα βρηκα. μολις εμαθα οτι πεθανε τον ιουνιο ο τρελλογερος ο sky saxon. να ειναι καλα εκει που ειναι και αναπαυμενος.
