Saturday, February 17, 2007

1. οταν ημουν 4-5 με τον πρωτο κολλητο που μενει ακομα διπλα μου ανεβηκαμε στην κοινη μαντρα αναμεσα στα σπιτια μας και αποφασισαμε οτι μπορουσαμε και επρεπε να πεταξουμε. τα 2-2μιση μετρα της μαντρας φανταζουν 30 οταν εισαι σε αυτην την ηλικια. η πτηση ηταν μια αξεπεραστη εμπειρια που δεν ξερω πως να την περιγραψω αλλα την θυμαμαι ατοφια ακομα. προσγειωθηκα με το αριστερο μαγουλο. ενιωσα μεγαλυτερο πονο οταν ειδα οτι το κολληταρι επεσε με τα ποδια.

2 ειχαμε αγορασει ολοι εμφανισεις της ομαδας μας. εμενα για καποιο λογο ο δικεφαλος ηταν ραμενος στο κεντρο της κατακιτρινης μπλουζας και ο μαγαζατορας δεν την αλλαζε με τιποτα ο παλιοβιοτεχνιας. τον καταραστηκα κι εκλεισε.

3 οταν την ειδα μεσα σε κεινο το ασπρο φορεμα να βολταρει με την οικογενεια της στην παραλια οτι αιμα ειχα ηρθε κι εκατσε στο προσωπο μου κι το κανε να παρει φωτια. αν ημουν 5 χρονια μεγαλυτερος δεν θα το γλυτωνα το εγκεφαλικο. ημουν 16 και προσπαθουσα να τους γ.... τα λυκεια.

4 ανακαλυψα οτι οταν για καποιο οποιο λογο κατι μεσα μου,μου λεει "κανε το" ή "μη το κανεις" καλο εινα να το ακουω αυτο το κατι. οσες φορες το ακολουθησα δεν καταλαβα απο τι γλυτωσα. καταλαβα ομως πολλα, συνηθως ασχημα, οταν δεν το ακολουθησα.

5 το τελευταιο μου αποφθεγμα: "οταν εισαι για πολυ καιρο στα ψωνια και δεν εισαι και ο τυπος που πολυτσεκαρει τα ρεστα συνηθως καταληγεις με πολλες καλπικες λιρες στις τσεπες σου που με τη σειρα σου θα τις δωσεις καπου αλλου που και παλι δεν θα πολυνοιαστουν με τι τους πληρωνεις. το προβλημα αρχιζει οταν καποιος σου ζηταει να τον πληρωσεις μονο με τις αληθινες, με τις χρυσες -εδω και τωρα- και συ δεν εχεις ουτε το χρονο να το κανεις αυτο εδω και τωρα, ουτε και την διαθεση για ξεσκαρταρισμα."

σορρυγκαλ, σεξπυρ,σερρυ,ε,σιγκμ.

5 Comments:

Blogger The Motorcycle boy said...

Ρε αδερφέ -όλοι την ίδια μαλακία; Παλεύαμε να τους γαμήσουμε τα λύκεια και αφήναμε τις γυναίκες να περνάνε;
Μη σε απασχολούν οι λίρες -ούτε οι κανονικές, ούτε οι κάλπικες. Θυμάσαι τι έλεγε ο Γκίνσμπεργκ; "Κάποια μέρα θέλω να μπω στο σούπερ μάρκετε και να ψωνίσω με την ομορφιά μου"

11:21 pm  
Blogger marquee de mud said...

η γαλλιδουλα φιλε περασε. τι μπορουσε να κανει δεν ξερω απ'το να περασει.

αν δεν με καταλαβες και συ, με τις λιρες, μαλλον δεν τα'πα καλα. τωρα αν δεν σε καταλαβα εγω για τον αλλεν συγχωρα με εσυ.

11:54 pm  
Blogger sorry_girl said...

Σου έμεινε σημάδι;Από την πτώση στο ένα εννοώ.
Κατά τα άλλα διαταγή ληφθείσα και πραγματοποιηθείσα.
Ματς!

3:03 pm  
Blogger marquee de mud said...

σημαδι οχι δεν εμεινε. ισα-ισα δεν εχω καταφερει σχεδον ποτε να πεσω με τα ποδια.

παντως, να σου πω κατι, τις λιγες φορες που το καταφερα, και ηταν τελευταια, το συναισθημα ηταν πρωτογνωρο μεν αλλα μου αρεσε. ισως τελικα καποιες φορες παλιοτερα να επρεπε να πεφτω με τα ποδια.κι ας εχανα λιγο απ'την πτηση. και ασ'τους να λενε

α! διαταγες δεν δινω. καταστασεις περιγραφω.

1:06 am  
Blogger sorry_girl said...

Να σου πω εγώ πάντα με τα πόδια έπεφτα..κι αυτόν τον πόνο της προσγείωσης ακόμα τον νιώθω στα κόκκαλά μου.Εμείς είχαμε μια μάντρα στο σπίτι ενός γείτονα που κάναμε τα ίδια.Άσε που τώρα σκέφτομαι μπας και η υψοφοβία μου έχει μείνει κληρονομιά από αυτό.
Χαχα!

8:36 am  

Post a Comment

<< Home