τωρα πως να το αρχισω αυτο το στορυ;

το λοιπον καθε πρωι εδω και τρεις τεσσερις μερες ξυπναω με μια μελισσα να πεταει πανω απ'το κεφαλι μου. μετα πηγαινει ντουγρου να περασει μεσα απο το τζαμι της κρεβατοκαμαρας,πραγμα που δεν γινεται. ξαφνιαζεται, περπαταει λιγο προσπαθωντας να το μασησει μαλλον. μετα τρολιαζει τελειως, κοπανιεται ξανα πανω στο τζαμι, κανει ενα γυρω πανω απ'το κεφαλι μου , βουηζωντας ενα μονοτονο "βγαλε με εξω ρε μαστορα! εχουμε και δουλειες" και παλι απ'την αρχη. μεχρι που καποια στιγμη σηκωνομαι ανοιγω τα παραθυρα και της δειχνω τον δρομο προς τον κηπο τον γεματο αγριολουλουδα. και την ξαναπεφτω αναλογα, το ποση νυστα εχω και την ωρα που αποφασισαν να με ξυπνησουν.
το στορυ τελειωνε καθε μερα καπως ετσι. σημερα ομως ηταν -πως δεν ξερω ακομα- τεσσερις(4) οι μελισσες που απαιτουσαν να βγουν για το μεροκαματο και το καλυτερο ειναι οτι για καμια ωρα μετα, μπαινοβγαιναν να δουν αν κοιμαμαι μεχρι που καταφεραν να με σηκωσουν. οταν με επαιρνε εκεινος ο υπνος ο πρωινος ο γλυκος αμεσως ακουγα ενα βουητο πανω απ'το κεφαλι μου, μια μελισσα εμπαινε κανα ενα-εναμιση μετρο μεσα στο δωματιο, με ξυπναγε και την ξαναεκανε για τον κηπο. αυτο εγινε πανω απο 5 φορες. δεν ξαναμπηκε καμια, ουτε καν εφτασε μπροστα στο παραθυρο, απ'την στιγμη που ξυπνησα.

το καλο ειναι οτι δεν εκνευριστηκα σχεδον καθολου. τα γελια με πιασανε και ετσι ξυπνησα τελειως.
αυτο που θελω να μαθω ειναι, περα απ'τη μεταφυσικη του θεματος...βλ "ακομα και οι μελισσες σου λενε να πιασεις καμια δουλεια, ρε ρεμαλι και να σταματησεις να τρως απ'τα ετοιμα." και γω να απανταω "οτι δεν ξαναπαω σε δουλεια που δεν με ενδιαφερει γιατι εχω χασει πολυ χρονο σε πρωσορινοτητες που γιναν ηλιθιες μονιμοτητες και σχεδον καρκινωματα και μπουρου μπουρου", ξερει κανεις γιατι μπορει να γινεται αυτο το κουλο;