τωρα το μονο που περιμενω αλλα με περισσια περιεργεια ειναι το ΠΟΤΕ θα ερθεις και θα αναρωτηθεις, με κεινο το χαμογελο που παντα με κοβει σαν ξυραφι, "που να'ναι το ψαλιδι, να κοψω την κορδελα, να σκισω το χαρτι, να ανοιξω το χαρτονι ,το δωρο μου να δω, και πως και δεν το'χω κανει ακομα". το δωρο που τωρα θελω και οχι περυσι που δεν ηξερα, το δωρο που τωρα θελω κι οχι του χρονου που θα ειμαι αλλου. περισσια περιεργεια μονο για το ποτε, μονο για το χρονο. περισσια σιγουρια οτι ο "χρονος" θα ειναι "κακος" και τοτε παλι εγω θα ειμαι ο κακος.
χαχα δε γαμιεται. αλλη μια χαρακια στο τοιχο του κελιου... αλλο ενα βουναλακι σκονης στο πατωμα απο κατω να βιαζεται να ξεραθει πριν τη μοιρασει ο αερας
posted by marquee de mud at 3/13/2007 07:02:00 pm
9 Comments:
Εσύ θα είσαι πάντα ο κακός ρε. Όπως και όποιος έχει πλάτη να φορτωθεί.
Υ.Γ.: Με γεια το βάψιμο -κούκλα τόκανες το μπλογκ.
θενξ για την κουστουμια. μολις ανακαλυψα τι σημαινει -ή τι μπορει και να σημαινει- html. εσυ ξερεις τον λογο.
οσο για το αλλο σχολιο... ε! εχει καταντησει αηδια πια.
Κανένα ψαλίδι/ξυράφι ή ό,τι άλλο συναφές για να κόψουμε το χρόνο υπάρχει?
(θα εκτιμούσα μία καταφατική απάντηση, εν προκειμένω)
Το κακό είναι που θα σε κόβει πάντα σαν ξυράφι το χαμόγελο.
Αυτό μόνο.
Πέρνα καμιά βόλτα και από τα διπλανά κελιά ρε, σε έχουμε επιθυμήσει :)
@λιτσα τωρα που το λες,ναι μπορει και να υπαρχει και μολις μου'βαλες ωραιες ιδεες
@σορρυγκαλ ποτε ενα χαμογελο δεν με κοβει για παντα με τον ιδιο τροπο τουλαχιστον. γι'αυτο και το "παραπονο". για τοτε που δεν θα με κοβει καθολου.
@σεξπυρ εχεις καλο σοβα να κανουμε χαρακιες; χεχε. θα περασω ρε μαν.
μή μασας...
αλλά δεν μασάς, έτσι δεν είναι;
οχι δεν μασαω. ειδικα αυτη την εποχη δεν σ'αφηνουν και να μασησεις. θετικα μιλωντας παντα.
Ενναλακτική της πρότασης της λίτσας για το κόψιμο του χρόνου: Εμείς, αν θέλουμε, τον σταματάμε τον χρόνο ;)
Post a Comment
<< Home