Friday, May 14, 2010

βασιλης φλωρος: "στις οχθες της αυγης"



οταν ενα ονειρο γινεται πραγματικοτητα,

οταν το πρωτο ταξιδι φιλου φτανει στο τελος του με επιτυχια,
τοτε ειμαστε ολοι χαρουμενοι.

ειμαστε χαρουμενοι επειδη αγαπαμε ανθρωπους και γουσταρουμε καταστασεις,

ειμαστε χαρουμενοι επειδη αγαπησαμε χρονια τωρα τα τραγουδια του δισκου παιγμενα με μια κιθαρα,

ειμαστε χαρουμενοι επειδη τα τραγουδια κατα καποιον τροπο "επιβληθηκαν" κατα την προσωπικη μας αποψη παντα, γνωστων εκτελεστων, ή καλυτερα και πιο σωστα αγαπηθηκαν πραγματικα απο αυτους,

τελος ειμαστε χαρουμενοι επειδη καποιοι αλλοι που κανουν τα παντα για να μην υπαρχει καλη ελληνικη μουσικη, στην συγκεκριμενη περιπτωση εχασαν την μαχη. δυστυχως δεν μιλαω για "σκυλαδες" κλπ κλπ, στα "χαρτια" τουλαχιστον.

ακουστε τον αυτον τον δισκο. "λεει". θα με θυμηθειτε.

Labels: , , ,

1 Comments:

Blogger Unknown said...

Πραγματικά ένας δίσκος που νομίζω ότι ήλθε για να μείνει. Μουσικά και ενορχηστρωτικά άψογος και στιχουργικά πυκνός και περιεκτικός σε καθηλώνει από τις πρώτες νότες. Η συνύπαρξη τριών γενεών, από το Νταλάρα στον Ζερβουδάκη και από το Μυστακίδη στη Μαργιόλα δίνει την αίσθηση της συνέχειας. Η φωνή του Βασίλη Φλώρου αρκετά ενδιαφέρουσα.

11:53 am  

Post a Comment

<< Home