freak scene indeed
στριμωχτηκα αναμεσα σε κοσμο και μπαρα, για να περασω με δυο ποτα στο χερι. το ξερω οτι γυρισατε ολοι οι φευγατοι αλλα ηταν αναγκη να φερετε και απο 4 κιλα ο καθεις παραπανω, απο την αγαπημενη μας επαρχια. και τι κανατε ολοι μαζι εξω ψες και προψες; τελος παντων....πανω που ξεκολλησα και ξαναηρθα σε ισορροπια χωρις να λουσω κανενα τυπη, καποιος εξυπνος μου αρπαζει το ενα χερι. δυο σταγονες κοκκινου κρασιου χαθηκαν αναμεσα σε γυαλι και δακτυλα αλλα το ξαναεσωσα...και νανοδευτερολεπτα πριν τον βρισω ακουω ενα: "ρε marquee, τι κανεις ρε φιλε; πω πω ποσα χρονια;" καποια γνωστη φατσα που πρεπει να πηγαιναμε μαζι λυκειο ειχε καταχαρει που με ειδε. εγω πιο πολυ θυμηθηκα το πρωτο απο τα δυο καρναβαλια της πατρας που τον βρηκα μαζι με κατι πιο γνωστους σε καποια πλατεια και πινανε καφε μιλωντας για αυτοκινητα και τηλεκοντρολ τιμονιου για το χαιφαι του αυτοκινητου και γω ειχα ακομα μιση μπουκαλα τζιν ακαφτη και καταλαβαινετε την συνεχεια...
"γεια τι κανεις" δεν θυμομουνα και το ονομα.
"ερχεσαι συχνα εδω;"
"οχι και πολυ"
"χαρηκα ρε"
"και γω τα λεμε παλι εδω λογικα" και την ωρα που παω να φυγω ακουω τη σκια απο πισω να τσιριζει ενα πιο χαρουμενο
"σ'εμας δε μιλας ρε marquee;" ξεφλουταρω και αντικρυζω τον Β. αυτον τον ηξερα. φιλος χρονια. 7-8 χρονια μεγαλυτερος. παντα μας προσεχε στις πιο σκληρες παρεες. αυτος δεν πολυπροσεξε με μια Μαρια. ο Β και η Μαρια. του ειχε φαει τα σωθικα...
"δεν με γνωρισες ε; εχω αλλαξει"
"οχι ρε Β. απλα μεσα στην κοσμο δεν σε..."
"εχω αλλαξει marquee"
να ρωτησω τωρα, να μη ρωτησω; αλλα I was saved by his HELL.
"χωρησα και με τη Μαρια"
δυο φορες ανακουφιση. και που τη γλυτωσα με την ερωτηση για το τι κανει η Μαρια και που τη γλυτωσε κι αυτος, εστω μετα απο τοσα χρονια.
"τα λεμε Β"
"τα λεμε marquee" εσκυψε το κεφαλι.
τον θυμαμαι παντα και τον θυμομουνα πιο πολυ παλιοτερα οταν ακουγα το παρακατω τραγουδακι. του την ειχα πει μια φορα για την Μαρια και μου ειχε πει:
"δεν ξερω ρε marquee, αλλα κι οταν χρειαζομαι καποιο φιλο παλι αυτη ψαχνω"
"when I need a friend is still you" που λενε και οι μικρες δεινες σαυρες
"what a mess!"
Freak Scene by Dinosaur jr
στριμωχτηκα αναμεσα σε κοσμο και μπαρα, για να περασω με δυο ποτα στο χερι. το ξερω οτι γυρισατε ολοι οι φευγατοι αλλα ηταν αναγκη να φερετε και απο 4 κιλα ο καθεις παραπανω, απο την αγαπημενη μας επαρχια. και τι κανατε ολοι μαζι εξω ψες και προψες; τελος παντων....πανω που ξεκολλησα και ξαναηρθα σε ισορροπια χωρις να λουσω κανενα τυπη, καποιος εξυπνος μου αρπαζει το ενα χερι. δυο σταγονες κοκκινου κρασιου χαθηκαν αναμεσα σε γυαλι και δακτυλα αλλα το ξαναεσωσα...και νανοδευτερολεπτα πριν τον βρισω ακουω ενα: "ρε marquee, τι κανεις ρε φιλε; πω πω ποσα χρονια;" καποια γνωστη φατσα που πρεπει να πηγαιναμε μαζι λυκειο ειχε καταχαρει που με ειδε. εγω πιο πολυ θυμηθηκα το πρωτο απο τα δυο καρναβαλια της πατρας που τον βρηκα μαζι με κατι πιο γνωστους σε καποια πλατεια και πινανε καφε μιλωντας για αυτοκινητα και τηλεκοντρολ τιμονιου για το χαιφαι του αυτοκινητου και γω ειχα ακομα μιση μπουκαλα τζιν ακαφτη και καταλαβαινετε την συνεχεια...
"γεια τι κανεις" δεν θυμομουνα και το ονομα.
"ερχεσαι συχνα εδω;"
"οχι και πολυ"
"χαρηκα ρε"
"και γω τα λεμε παλι εδω λογικα" και την ωρα που παω να φυγω ακουω τη σκια απο πισω να τσιριζει ενα πιο χαρουμενο
"σ'εμας δε μιλας ρε marquee;" ξεφλουταρω και αντικρυζω τον Β. αυτον τον ηξερα. φιλος χρονια. 7-8 χρονια μεγαλυτερος. παντα μας προσεχε στις πιο σκληρες παρεες. αυτος δεν πολυπροσεξε με μια Μαρια. ο Β και η Μαρια. του ειχε φαει τα σωθικα...
"δεν με γνωρισες ε; εχω αλλαξει"
"οχι ρε Β. απλα μεσα στην κοσμο δεν σε..."
"εχω αλλαξει marquee"
να ρωτησω τωρα, να μη ρωτησω; αλλα I was saved by his HELL.
"χωρησα και με τη Μαρια"
δυο φορες ανακουφιση. και που τη γλυτωσα με την ερωτηση για το τι κανει η Μαρια και που τη γλυτωσε κι αυτος, εστω μετα απο τοσα χρονια.
"τα λεμε Β"
"τα λεμε marquee" εσκυψε το κεφαλι.
τον θυμαμαι παντα και τον θυμομουνα πιο πολυ παλιοτερα οταν ακουγα το παρακατω τραγουδακι. του την ειχα πει μια φορα για την Μαρια και μου ειχε πει:
"δεν ξερω ρε marquee, αλλα κι οταν χρειαζομαι καποιο φιλο παλι αυτη ψαχνω"
"when I need a friend is still you" που λενε και οι μικρες δεινες σαυρες
"what a mess!"
1 Comments:
Το ξες αυτό που λέει "το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη;"
Ε αυτό.
Γύρισα.
Και σ' ευχαριστώ. Ξες για τι.
Post a Comment
<< Home